Στο zappit.gr και στο Γιώργο Σκρομπόλα μίλησε ο Σόλων Τσούνης και είπε τα εξής «Ήταν πολύ συγκινητικό, από την πρώτη ανάγνωση που κάναμε υπήρχε πολύ μεγάλη χαρά, συγκίνηση. Το πρώτο γύρισμα ήταν λίγο σαν όνειρο, ήταν λίγο σουρεαλιστικό. Επειδή αλλάξαμε σκηνικά, αλλάξαμε στούντιο, ξαναχτίστηκε με αποτέλεσμα να είναι πανομοιότυπα, αλλά να μην είναι ακριβώς τα ίδια. Την πρώτη φορά που πήγα και γύρισα σκηνή, ενώ παίζαμε κανονικά, το μάτι μου έφευγε λίγο και πήγαινε σε ένα κάδρο που έμοιαζε με το παλιό, αλλά δεν ήταν το παλιό, οπότε ήταν λίγο περίεργο.
Δεν το περίμενα τότε να σου πω την αλήθεια, την απόφαση αυτή που είχαν πάρει… στενοχωρήθηκα πάρα πολύ. Ήταν ένα μικρό πένθος βρε παιδί μου όλο αυτό, γιατί ξέρεις ότι σε αυτή τη δουλειά όσο και αγαπημένος και κοντά να είσαι με τους συναδέλφους χάνεσαι, χανόμαστε, πάντα, οπότε ήταν ένα μικρό πένθος. Έπεσα σε μια θλίψη για ένα διάστημα, στενοχωρήθηκα, αλλά επειδή ήμασταν κουρασμένοι υπήρχε και το… εντάξει, ίσως είναι για καλό» σχολίασε ο ηθοποιός, όσον αφορά την επιτυχημένη επιστροφή της σειράς «Το Σόι Σου».
«Είναι ένα άκρως ανταγωνιστικό επάγγελμα, οπότε έχω νιώσει πολλές φορές ανταγωνισμό, αλλά το έχω συνηθίσει. Μου είχαν βάλει τρικλοποδιές. Έχω ακούσει δηλαδή κακά πράγματα για μένα που δεν ισχύουν σε καμία περίπτωση. Μπορεί να είναι και ένα απλό βλέμμα, μια ενέργεια που μπορεί να υπάρξει, μία κατά λάθος κίνηση στο πλάνο το δικό σου, στο κοντινό σου που δεν είναι κατά λάθος, αλλά είναι πράγματα που έχω μάθει να τα διαχειρίζομαι και τα έχω συνηθίσει» τόνισε ο Σόλων Τσούνης.
«Θεωρώ ότι δεν χρειάζεται να εκθέτω την προσωπική μου ζωή, δεν είναι κάτι χρήσιμο. Εγώ τουλάχιστον σαν θεατής δεν έχω περιέργεια να μάθω αν ο τάδε ηθοποιός έχει αυτή την περίοδο σχέση ή πού μένει ή πώς είναι το σπίτι του. Θεωρώ ότι σε απομακρύνει από την ουσία. Βλέπεις έναν καλλιτέχνη και βλέπεις αυτό είναι ηθοποιός. Δεν με ενδιαφέρει.
Μου αρέσει να είμαι μοναχικός τύπος. Μ αρέσει πολύ. Ναι. Η ζωγραφική είναι άκρως μοναχική τέχνη. Έχω ξεκινήσει και μαθήματα κεραμικής τα τελευταία δύο χρόνια. Εκεί βέβαια είμαστε αρκετά άτομα, είμαστε σε κάθε μάθημα 3 4 άτομα, αλλά όταν δουλεύω μόνος μου είναι πολύ μοναχικό. Μου αρέσει. Ηρεμώ» εξομολογείται ο Σόλων Τσούνης.
