Στο Χαμογέλα και Πάλι βρέθηκε χθες καλεσμένος ο Θανάσης Ευθυμιάδης και είπε
Μιλώντας για το σύστημα εκπαίδευσης της χώρας μας, ο Θανάσης Ευθυμιάδης σχολίασε πως “Εγώ ήμουν ένα παιδί που έφαγα πολύ ξύλο εγώ στο σχολείο, γιατί ήμουν ζωηρός και τότε το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων έλεγε να δέρνουν τα ζωηρά παιδιά. Και δεν μας ζήτησαν ποτέ ένα συγγνώμη οι υπεύθυνοι για το ξύλο που φάγαμε. Είμαι παιδί αυτής της γενιάς… Όλα αυτά τα θεωρούσαμε αυτονόητα επειδή τα έλεγε το υπουργείο Παιδείας” είπε αρχικά και συνέχισε:
“Μας έδερναν με τις ευλογίες του υπουργείου. Και τώρα μπορεί να γίνεται αντίστοιχα λάθος με το σύστημα των πανελλαδικών και μετά από χρόνια να λένε τα ίδια, όπως τότε που μας έδερναν. Εμπιστεύομαι και σέβομαι το ένστικτο των παιδιών μου. Τα ταλέντα χάνονται στη Ελλάδα γι’ αυτό πάνε στο εξωτερικό και αξιοποιούνται”.
Στη συνέχεια, ο δημοφιλής ηθοποιός ανέφερε πως “Υπήρχε υποστήριξη από όλη την οικογένειά μου και είχα υποστήριξη και από τα παιδιά μου. Το σχολείο καλλιεργεί πλέον το να σου φαίνεται περίεργη η επιλογή ενός ανθρώπου. Η εκπαίδευση στην Ελλάδα είναι ένα τρελό σύστημα. Τα παιδιά πηγαίνουν φροντιστήριο για να μάθουν αυτά που διδάσκονται στο πρώτο σχολείο τους, δεν υπάρχουν φροντιστήρια στο εξωτερικό. Το σύστημα πιέζει τα παιδιά στο να μαθαίνουν συνεχώς πράγματα”
Όσον αφορά την αλλαγή στη στάση ζωή του, ο Θανάσης Ευθυμιάδης σχολίασε πως “Δεν απορρίπτω τίποτα, όλα ήταν σε ένα θεϊκό πλάνο για να φτάσω να συνειδητοποιήσω τι γίνεται μέσα μου, να μπορώ να το πω και να βοηθήσω ανθρώπους γύρω μου. Βλέποντας τον παλιό εαυτό μου, και την οικειότητά που είχα με τις κάμερες, να μπορώ τώρα να είμαι ανάμεσά σας και να νιώθω σαν συνεργάτης σας και να απευθύνομαι στον κόσμο”.
Τέλος, σχετικά με την είμνηστη Άννα Παναγιωτοπούλου ανέφερε πως “Θυμάμαι το πρώτο γύρισμα, το να μπορεί ένας άνθρωπος να είναι γενναιόδωρος προς έναν νέο καλλιτέχνη. Είδαμε πολλά παραδείγματα καλλιτεχνών που δεν τα κατάφεραν ως άνθρωποι. Με αντιμετώπισε ισάξια σαν συμπρωταγωνιστή της μια καταξιωμένη πρωταγωνίστρια είναι ένα σπουδαίο μάθημα που πρέπει και να κάνω κι εγώ με τους καινούργιους που έρχονται”
